Rasy

UWAGA!

Żaden wilk, nie ważne jakiej rasy, nie może zasiadać w Radzie Nocy.

Wilk szary

Żyjący do lat 20 drapieżnik. Z reguły ma długie łapy, które ułatwiają mu poruszanie się po śniegu, dwa rodzaje włosia: długi i sztywny włos prowadzący i zapewniający odprowadzanie wody, oraz  podszerstek zapewniający utrzymanie ciepła przez ciało. Sierść może być różnego koloru - czarny, odcienie szarości, brązowy i biały. Są to drapieżniki nocne, co oznacza, że są najbardziej aktywne nocą. Żyje na równinach, w lasach, na pustyniach, w terenach górskich i bagiennych. Ma bardzo silny instynkt terytorialny. Najczęściej poluje na jelenie, nieco rzadziej na sarny, dziki i łosie. Dość elastycznie dostosowują się do dostępnych pokarmów, jednak ich wymogi energetyczne wymuszają polowanie na duże ssaki; chociaż np. zdrowe żubry czy bizony nie są zagrożone. Wilk, jako drapieżnik prowadzi więc selekcję i usuwa z populacji głównie osobniki chore, słabe albo mało doświadczone, nie chronione przez grupę osobników starszych. Wytworzył 26 podgatunków, m.in. wilk polarny, kanadyjski (mackenzie) i leśny. W hierarchii tej rasy dominuje para alfa (samiec i samica), która jako jedyna ma prawo się rozmnażać.

Wilk Światła

Długowieczny drapieżnik, wyglądem podobny do wilka szarego. Ma nieco dłuższe łapy i uszy, jest smuklejszy w talii i ma grubszy i dłuższy ogon. W hierarchii Wilków Światła dominuje tzn. rodzina królewska, na której czele stoi najstarszy wilk oraz jego partnerka. Młode, które narodzą się w takiej rodzinie, najczęściej mają wybór, czy chcą być "następcami tronu", czy też wyrzec się do tego praw i spaść do najniższego szczebla, czyli służby rodziny królewskiej i innych ważniejszych rodzin wchodzących w skład stada. W watasze najczęściej jest od kilku, do kilkunastu rodzin - królewska, rzemieślnicze, handlarskie oraz opiekuńcze. Służba nie należy do żadnej z nich. Wilk, który został wygnany z watahy, przez pięć lat nosi na szyi czerwony medalion. Inne stada widząc go wiedzą, że dany osobnik jest na wygnaniu i nie mogą przyjąć go do siebie. Tylko nieliczne stada przyjmują wygnańców. Mają najczęściej białe futro z ciemnoczerwonymi, ozdobnymi elementami, np. "tatuaż" wokół pyska. Niektóre osobniki rodzą się z wrodzonymi zdolnościami magicznymi. Czasami wilki rodzą się z wrodzonymi mocami, w przypadku Wilków Światła najczęściej jest to Światło lub Słońce.

Opiekun Nocy*

Jest to najstarsza oraz najbardziej szanowana rasa wilka. Ponoć to od niej wywodzą się wszystkie wilki, nieważne jakiej rasy. Są one duże, mają silne, dobrze umięśnione łapy, obszerną klatkę piersiową, grubą, gęstą, czarną sierść oraz złote, pomarańczowe lub fioletowe oczy. Pod gęstym futrem skrywają szafirowe wisiorki w kształcie półksiężyca, dzięki którym mogą się komunikować ze swoją magią, którą najczęściej jest Ciemność lub Noc. W ich hierarchii rządzi najbardziej doświadczona samica o magii Nocy, która w tej rasie jest niezwykle rzadka. Opiekunowie Nocy władający Ciemnością wyznaczają granice światłości i ciemności, natomiast władający Nocą wyznaczają granice dnia i nocy oraz w ich obowiązku leży dopilnowywanie faz i kwadr księżyca. Wilki, które rodzą się z jaśniejszą sierścią niż czarna lub z białą, są wyganiane ze stada, a czasami nawet dominująca samica zmienia ich w wilki innej rasy, najczęściej w wilka szarego.

Naath

Najbardziej znane jako "wilk o dwóch obliczach". Wyglądem nie różnią się od wilków szarych, natomiast znacząco odróżniają się zachowaniem. Te wilki z reguły są miłe, optymistyczne i pogodnie nastawione do innych. Lecz jak sama nazwa rasy mówi, "drugie oblicze" ukazuje się najczęściej w pełni. Wtedy demon tkwiący w ciele takiego wilka uwalnia się i przejmuje kontrolę nad ciałem wilka. Najczęściej owym demonem jest starszy wilk o charakterze zupełnie innym niż jego milsze, często młodsze wcielenie. Nie żyją w stadach - są przeważnie samotnikami, ponieważ watahy boją się o swoje potomstwa.

Wilk Śmierci

Jak mówi nazwa, te wilki z reguły są wrogo nastawione do innych i do świata. Zazwyczaj władają magią ciemności lub śmierci i rzadko kiedy przyjmowane są do jakichkolwiek stad. Z wyglądu podobne są do Wilków Światła, ich naturalnych wrogów - mają długie łapy i uszy, są smuklejsze w talii oraz posiadają grubszy i dłuższy ogon. Aczkolwiek tylko jedna cecha wyróżnia ich od Wilków Światła - kolor sierści. Wilki Śmierci najczęściej mają ciemno zielono-czarne, czarno-fioletowe lub całe czarne futro. Samotnicy, choć czasami łączą się w pary, najczęściej na całe życie

Wilk czarny

W zasadzie z zachowania, charakteru i budowy nie różnią się niczym od wilków szarych. Jedynymi różnicami są: po pierwsze, te wilki mogą władać magią, najczęściej ognia lub lodu, rzadko kiedy dwoma na raz. Po drugie, są nieco szybsze i zwinniejsze, a co się z tym wiąże - wytrzymalsze. Po trzecie, te wilki najczęściej są koloru czarnego z jasnymi oczami i różnokolorowymi znakami na futrze.

Landino*

Wyjątkowe wilki, najczęściej władające trzema lub czterema magiami, a nieliczne wilki dzięki medalionowi władają wszystkimi magiami. Najczęściej są koloru jasnoniebieskiego, mają szafirowe uszy i przydługą grzywkę opadającą na oczy, dzięki czemu wyglądają młodziej. Zachowaniem stadnym niczym nie wyróżniają się do wilków szarych.

*Opiekuni Nocy na blogu: dozwolona ilość: 1/2

*Landino na blogu: dozwolona ilość 1/2